Nazwa placu pochodzi od pierwszego, zbudowanego w murach miasta kościoła parafialnego pw. św. Michała. Według legendy w XIII wieku wzniósł go Leszek Czarny w podzięce za zwycięstwo nad Jaćwingami. W 1569 roku w świątyni odprawiano nabożeństwa w intencji Unii Lubelskiej. W 1856 roku władze carskie postanowiły rozebrać kościół, uzasadniając swoją decyzję złym stanem technicznym obiektu. Obecnie na placu możemy oglądać obrys fundamentów kościoła oraz odlew w brązie makiety fary. Kamienica w południowo-wschodniej części placu to dawna mansjonaria.