Wzgórze, na którym usytuowany jest cmentarz, pierwotnie było średniowiecznym grodziskiem. Najwcześniejsza informacja o jego istnieniu pochodzi z końca XV wieku.

Na Starym Kirkucie odnajdziemy najstarszą w Polsce macewę zachowaną w swoim pierwotnym miejscu, należącą do talmudysty Jakuba Kopelmana (zm. 1541). Z kolei okazały grób w formie tradycyjnego ohelu to miejsce spoczynku słynnego lubelskiego cadyka Jakuba Izaaka Ha-Lewi Horowica, zwanego „Widzącym z Lublina” (zm. 1815). Znajdują się tu także nagrobki Szaloma Szachny (zm. 1558) – założyciela lubelskiej Jesziwy, i Szlomo Lurii, zwanego Maharszalem (zm. 1573) – rabina, którego imieniem nazwano główną synagogę w Lublinie.

Cmentarz funkcjonował do 1829 r. Podczas II Wojny Światowej był miejscem egzekucji Żydów i Polaków.

Klucz do bramy kirkutu znajduje się w recepcji Hotelu Ilan, w budynku dawnej Uczelni Mędrców Lublina, Jeszywas Chachmei Lublin (patrz: przystanek 7).