Pierwszy z nich zwany Pałacem Konsystorskim został zbudowany na początku XVII wieku dla chorążyny lubelskiej Suchodolskiej. Wówczas mieścił się tam zbór ariański oraz drukarnia. Drugi pałac – tzw. Biskupi zbudowano pod koniec wieku XVII jako siedzibę rodziny Miączyńskich. Kilkakrotnie zmieniał właścicieli i przeznaczenie. Budynek był m.in. rezydencją naczelnika wojskowego guberni lubelskiej.

Po zakupie obu budynków w roku 1817 przez Pawła Wagnera i Jana Reinbergera umieszczono w nich siedzibę loży masońskiej „Wolność Odzyskana”. W roku 1822 po likwidacji loży masońskiej przez władze carskie, budynki zostały nabyte przez rząd Królestwa Polskiego oraz zaadoptowane na sale redutowe a następnie Sąd Kryminalny. W roku 1852 pałace stały się siedzibą biskupów lubelskich.

Na dziedzińcu znajduje się pomnik Prymasa Tysiąclecia – Stefana Wyszyńskiego, który w latach 1946-1948 sprawował funkcję biskupa diecezji lubelskiej.