Nazwa placu nawiązuje do faktu, iż przez kilkaset lat stał tutaj kościół pw. św. Michała Archanioła. Był to pierwszy parafialny kościół w mieście, więc nazywano go Farą. Świątynię zbudowano prawdopodobnie w XIII wieku. Według podań została wzniesiona przez księcia Leszka Czarnego jako wotum po wygranej bitwie z Jadźwingami. Legenda mówi że książę, który przybył do Lublina, żeby rozprawić się z najeźdźcami, usnął pod wielkim dębem rosnącym w miejscu gdzie później stanął kościół. We śnie ukazał mu się Archanioł Michał i podarował mu miecz, którym później pokonał Jadźwingów.

Niestety nie wiadomo jaki był pierwotny wygląd świątyni. Podczas wielkiego pożaru miasta w 1575 roku kościół częściowo spłonął. Jego odbudowa, podczas której został powiększony, trwała 30 lat. Po przebudowie kościół miał imponujące rozmiary. Wieża miała ponad 60 metrów wysokości i widoczna była z odległości 5 mil polskich (mila polska - 7146 metrów). W 1844 roku podjęto decyzję o rozbiórce świątyni. Oficjalnym powodem był zły stan techniczny budynku. 

Makietę kościoła oraz rekonstrukcję jego fundamentów można obecnie ogladać na placu Po Farze. Jest to efekt prac rewitalizacyjnych prowadzonych na początku XXI wieku.